GEYSEN Alfons Benedictus

Datum indiensttreding

1 augustus 1914

Stamnummer

58926

Graad

Soldaat 2kl mil 1914

Regiment

12 linie, 2^de bataljon (II/12)

Militaire loopbaan

11 mei 1914: goedgekeurd voor militaire dienst. De militieraad omschrijft hem als bijzonder geschikt voor bereden artillerie, artillerie te paard en ruiterij.

1 augustus 1914: gemobiliseerd

4 april 1915: in dienst bij het 12de linieregiment

6-22 april 1915: ondersector Oostkerke
29 april tot 22 mei 1915: ondersector Pervijse
29 mei tot 19 juni 1915 ondersector Oostkerke 
26 juni tot 12 juli 1915 ondersector Pervijse
20 juli tot 8 augustus 1915 ondersector Oostkerke
17 augustus tot 17 september 1915 ondersector Pervijse 
16 september tot 6 oktober 1915 ondersector Oostkerke

Op 26 september 1915: om 09:45 h in de ochtend bevindt Alfons zich in de vooruitgeschoven post tr. 1 in de IJzerdijk (tr. 1 maakt deel uit van de verbindingsloopgraaf die later bekend wordt als de Dodengang) in de hoedanigheid van guètteur (waarnemer). Terwijl hij via een periscoop de vijandelijke stellingen 35 meter verderop bespiedt, wordt hij vol in het hoofd getroffen door een vijandelijke kogel. In zijn militair personeelsdossier bevindt zich een handgeschreven verslag van deze feiten. Zwaargewond wordt hij afgevoerd naar het veldhospitaal l’Ocean in De Panne waar hij dezelfde dag nog overlijdt.

Omdat hij zich dapper en plichtsbewust van zijn taak kweet, draagt de bevelhebber van zijn compagnie, ene kapitein Hogniaux, de volgende dag Alfons voor een eerbare onderscheiding. Deze vraag krijgt achtereenvolgens een gunstig advies van de regimentscommandant, de brigadecommandant en de divisiecommandant generaal Jacques. Tot slot keurt de koning zelf deze aanvraag goed en noteert eigenhandig de vermelding Decoration Militaire, met daaronder zijn handtekening.

In zijn dossier bevindt zich ook een  schrijven van medisch helper Jos Matthijs (auxiliaire du service de santé ), gedateerd 28 september 1915, met bevestiging van de omstandigheden van het overlijden.

Het blad De Legerbode maakt in haar editie van 14 oktober 1915 melding van zijn onderscheiding, met  volgende woorden: Kalm en moedig soldaat. Werd zwaar gekwetst, toen hij op korten afstands des vijands op wacht stond. Blijkbaar had het bericht van zijn overlijden de redactie niet bereikt.

Onderscheidingen

Oorlogskruis met palm (ontvangen door nabestaanden op 9 mei 1923)

Ridder in de orde van Leopold II

Op 5 oktober 1915 ontvangt Alfons postuum het militair ereteken 2de klasse. Deze onderscheiding werd uitgereikt aan onderofficieren en soldaten van de Belgische strijdkrachten ofwel voor trouwe dienst, ofwel voor moed of uitzonderlijke verdienste. In het geval van Alfons voor moed. Zijn ereteken zal voorzien zijn geweest van een rode lint met in de randen de nationale Belgische driekleur.

In het dossier is er echter geen spoor van terug te vinden dat de nabestaanden dit ereteken hebben ontvangen. Ook op zijn graf werd het militair ereteken niet aangebracht. Mogelijk werd het ereteken nooit uitgereikt.

Gevechten waaraan deelgenomen

Geen informatie

Andere gegevens

Geen frontstrepen

Op 29 juni 1922 vraagt zijn vader de vergoeding van het strijdersfonds aan.

Alfons kreeg  in de periode van 1 augustus 1914 tot 4 april 1915 vermoedelijk zijn  opleiding. Dit zijn 8 maanden in de achterhoede.  Tot 27 september verbleef hij vervolgens 5 maanden aan het front. Dit zou hem 775 oude Belgische franken aan strijdersbegiftiging  hebben opgeleverd.

Voor de berekening van zijn strijdersbegiftiging  rekende men echter 10 maanden aan het front en niets in de achterhoede.  Een totaal van 750 franken.

In Ria Christens en Koen De Clercq. Frontleven (1987) 14/118. Het dagelijks leven van de Belgische soldaat aan de IJzer. Lanno, Tielt. Lezen we het volgende:

In juli en augustus 1915 begint men met de uitdeling van een zomerkostuum van het Engelse type. Het katoenen kaki-kleuri pak had een vest met uitgesneden kraag, een broek, en een kepie, die de donkerblauwe muts met oorlappen verving. (…) een lange jekker van het Engelse type. Deze had vier zakken langs de buitenkant, een vernieuwing die door de soldaten bijzonder gewaardeerd werd. (…) Aangezien de helm het verplichte hoofddeksel werd aan het front, mocht de kepie alleen nog tijdens de rustdagen gedragen worden en moest deze aan het front in de rugzak opgeborgen blijven. Dit was allesbehalve praktisch en de kepies vertoonden al snel de nodige deuken en kreuken met alle gevolgen van dien bij de inspecties. Einde 1916 zou dit hoofddeksel dan ook vervangen worden door een politiemuts in portefeuillevorm. (p.41-42)

De ene foto waarop Fons afgebeeld staan met een kepie werd vermoedelijk gemaakt in de zomer van 1915, net nadat hij het nieuwe uniform kreeg. Omdat hij in september sneuvelde, kunnen we er van uitgaan dat dit de laatste foto van Fons is. 

De andere foto, met lange overjas en muts met oorlappen (hier omhoog geplooid) is vermoedelijk genomen in april 1915, als hij toetreedt tot het 12de linie.