GEYS Augustinus

Datum indiensttreding

1909

Stamnummer

34936

Graad

Soldaat 1 kl Vrijwilliger met Premie (VMP) 1909 

Regiment/eenheid

Vestigingsartillerie Luik / 9^e Batterij (Fort van Loncin)

Verloop militaire loopbaan

3 maart 1906: Goedgekeurd voor den dienst. Zijn lotingsnummer was 200.

29 december 1909: Ingelijfd als vrijwilliger bij Vestinggeschut Luik (PFL)

1 oktober 1910: Aanvang van actieve dienst

1 augustus 1914: gemobiliseerd bij Vestigingsartillerie Luik (Artillerie Fortresse Liège AFL) in de 9^e Batterij

15 augustus 1914: vermist in de ruïne van het Fort van Loncin 

Onderscheidingen en medailles

Geen informatie.

Gevechten waaraan deelgenomen

Verdediging van Luik (5-16 augustus 1914).

Bombardement van Loncin op 15 augustus 1914.

De aanval op de forten van Lantin en Loncin op 15 augustus 1914 vormden het sluitstuk van de Duitse aanval op Luik. Nadat de eerste 8 forten (Barchon, Evegnée, Pontisse, Chaudfontaine, Embourg, Liers, Fléron en Boncelles) zich in de dagen daarvoor overgaven, verplaatste de Duitse Hauptman Erdmann zijn batterij (Nr. 3) naar het oefenveld van Bressoux van waaruit hij in de ochtend van 15 augustus 1914 de forten van Lantin en Loncin onder vuur kon nemen. Op die plek bleef de Duitse batterij zelf buiten schot van de kanonnen van de forten.

Eerst namen de Duitsers het fort van Lantin onder vuur, dat ondanks hardnekkige weerstand toch moest capituleren nadat er 3 van de 4 geschutskoepels buiten strijd waren geschoten. Na de capitulatie van het fort van Lantin draaiden de Duitsers omstreeks 15.00uur de kanonnen en kon het bombardement van het fort van Loncin beginnen.

Ondanks het zware bombardement bleef het fort weerstand bieden. Omstreeks 17.20uur zagen Duitse waarnemers een enorme steekvlam boven Loncin. De 25^ste granaat die Batterij Erdmann afvuurde, boorde zich door het beton en sloeg in op het ondergronds kruitmagazijn waarin zo’n 12 ton buskruit was opgeslagen. Daarop volgde een ontploffing die bijna het gehele fort vernielde. De reusachtige luchtdruk drong onmiddellijk in alle gaanderijen, de 39 ton zware geschutskoepels vlogen uit hun tandkasten, lokalen verdwenen volledig alsook het commandobureel. Het gewelf van de middengaanderij, meer dan 4 meter dik, werd opgetild en viel terug op het voetvolk dat in het vertrek de nakende bestorming aan het afwachten was. In die ondergrondse gewelven kwam ook August Geys om het leven. Naar schatting lieten zo’n 350 soldaten het leven tijdens de ontploffing van het fort van Loncin.

De twee overlijvende forten, Flémalle en Hollogne, zagen om die reden geen heil in verder verweer en gaven zich over op 16 augustus 1914. Daarmee kwam eveneens de weerstand van de versterkte Luikse fortengordel tegen de Duitse inval  tot een eind.

Bron: T. VANLEEUWEN, ‘Balense soldaten gesneuveld in de Eerste Wereldoorlog’, Jaarboek HKB, 5 (2006), 183-194.

Andere gegevens aangaande zijn legertijd

Geen frontstrepen.

In een zitting van de Rechtbank van Eerste Aanleg te Turnhout, op 12 november 1925, wordt het overlijden van Augustijn Geys formeel bevestigd: “Mort pour la Belgique à Loncin le 15 août 1914”.