VAN CLEMEN Petrus Ferdinand
Naam: VAN CLEMEN Petrus Ferdinand
Geboren te: Balen
Geboren op: 1887-05-29
Overleden te: Halen
Overleden op: 1914-08-12
Burgerlijke stand: Gehuwd
Laatst gekend adres: Balen, Berg 16
Beroep: Fabrieksarbeider
Burgerlijke stand toestand 1910 |
Zoon van Christiaan Van Clemen en Anna Maria Sophia Grobben Christiaan Van Clemen werd geboren op 23 december 1848 en was een zoon van Norbertus Van Clemen en Maria Odrada Foets. Hij is gehuwd op 27 juni 1882 met Anna Maria Sophia Grobben. Zij werd geboren op 9 juli 1853 en was een dochter van Joannes Baptist Grobben en Maria Elisabeth Bouwens. Uit dit huwelijk: Maria Ludovica Van Clemen, geboren te Balen op 24 september 1882 Petrus Ferdinand Van Clemen, geboren te Balen op 29 mei 1887 Guilielmus Casimirus Van Clemen, geboren te Balen op 16 maart 1891 |
Laatst gekend adres |
Berg 16 in Balen |
Beroep vóór de oorlog |
Fabrieksarbeider Zinkfabriek Vieille-Montagne |
Datum van overlijden |
12 augustus 1914 |
Plaats van overlijden |
Halen |
Begraafplaatsen |
Graf onbekend Vermelding op Herdenkingsmonument aan BMB Halen (Velpen). Links naast de ingang van de BMB staat een herdenkingszuil voor alle militairen van het 4e en 24e Linieregiment die op 12 augustus 1914 het leven lieten. |
Andere persoonlijke Gegevens |
Gehuwd op 18 augustus 1906 met Catharina Virginia Bergmans, geboren te Balen op 11 februari 1887. Zij hadden 5 kinderen: 1. Ferdinand August Van Clemen, geboren te Balen op 29 januari 1906 2. Maria Ludovica Van Clemen, geboren te Balen op 26 januari 1908 3. Alfons Constantius Van Clemen, geboren te Balen op 20 juli 1909 4. Maria Odrada Julia Van Clemen, geboren te Balen op 18 januari 1912 5. Frans Victor Van Clemen, geboren te Balen op 4 april 1914 Lengte: 1,666 meter |
Datum indiensttreding |
1907 |
|
Stamnummer |
53982 |
|
Graad
|
Soldaat mil 1907 Het bidprentje vermeldt korporaal als rang. |
|
Regiment/eenheid |
4 Linie |
|
Verloop militaire loopbaan
|
2 maart 1907: Goedgekeurd voor den dienst 6 juni 1907: Ingelijfd bij 4e Linieregiment 1 augustus 1914: Gemobiliseerd 14 augustus 1914: overleden in de slag bij Halen |
|
Onderscheidingen en medailles
|
Ridder in de Orde van Leopold II Oorlogskruis |
|
Gevechten waaraan deelgenomen
|
Slag der Zilveren Helmen (12 augustus 1914) Op 12 augustus 1914 werd Halen het toneel van een veldslag tussen Duitse cavaleristen en verscheidene Belgische legereenheden. De slag kreeg de bijnaam ‘Slag der Zilveren Helmen’, naar analogie van de ‘Guldensporenslag’, omdat het slagveld na de slag bezaaid lag met zilveren helmen van de Duitse cavaleristen. Om 08.15uur verstuurde het Belgische hoofdkwartier , met Koning Albert I als opperbevelhebber, een telegram naar de 1e Belgische Legerdivisie met een bevel om de 4e Gemengde Brigade (gelegerd te Sint-Margriete-Houtem) ter beschikking te stellen van generaal De Witte te Halen om een Duitse doorbraak in de richting van Diest te verijdelen. De 4e Gemengde Brigade (GB) bestond uit het 4e Linieregiment en het 24e Linieregiment. Nadat de bevelhebber van de 4e GB het telegram ontvangen had, verzamelde hij zijn manschappen voor een lange mars richting Halen. De rugzakken dienden ter plaatse te blijven, wel werden extra kogels en proviand meegenomen. De brigade vertrok rond 10.30uur voor een 18 kilometer lange mars en dat bij een verschrikkelijke hitte. De krant Le Soir van 13 augustus 1914 geeft 33,2° C. op als temperatuur van de dag. De Duitsers slaagden erin Halen-centrum in te nemen en de Belgische Cyclisten dienden zich terug te trekken. Ook de vernielde brug over de Gete wisten de Duitsers in te nemen. Om die reden kwam de Belgische artillerie in actie en beschoot zij Halen-centrum. Duitse genietroepen konden de brug iover de Gete repareren, waardoor de ruiterij zich kon ontplooien voor vijf stormritten tegen de Belgische verdedigingslijn. Generaal De Witte liet zijn cavaleristen echter vechten als infanteriesoldaten (pied à terre). De Duitse generaal Von Der Marwitz wilde zijn cavaleristen echter niet als infanteristen laten vechten, maar met een middeleeuwse tactiek van stormritten met de sabel in de hand. Op die manier wilde hij het Belgische front doorbreken, wat fataal bleek te zijn voor de Duitse ruiterij. Tot vijf maal toe stormden de Duitse cavaleristen naar de Belgische linies, telkens met talrijke doden en gekwetsten als gevolg. De Duitse generaal zag zijn plannen mislukken en besloot daarna de aanval van de cavalerie, samen met andere ondersteunende troepen, te voet verder te zetten. De Belgische cavaleristen dienden daardoor terug te trekken. Ondertussen waren rond 14.30uur de eerste soldaten van de 4e GB op het strijdtoneel verschenen en konden die troepen nog net de laatste Duitse stormrit onder vuur nemen. Naarmate er meer en meer infanteristen van de 4e GB arriveerden, trok de Belgische cavalerie zich terug. Chaos en verwarring was alom tegenwoordig. De inlichtingen die de manschappen van de 4e GB verkregen van de cavaleristen waren eveneens tegenstrijdig en onnauwkeurig. De 4e GB moest vervolgens oprukken naar Velpen, dat volgens de Belgische inlichtingen nog niet bezet was door Duitse troepen. Maar Velpen was reed in Duitse handen en de Duitsers hadden reeds enkele mitrailleurs in stelling gebracht. Toen het 4e Linieregiment tot op 200 meter van de huidige BMB te Velpen naderde, brak plots een hevig geweervuur los. In de daarop volgende pogingen om Velpen in te nemen sneuvelden vele soldaten. Tijdens die aanvallen kwam ook Petrus Ferdinand Van Clemen om het leven. Ondanks de hardnekkige pogingen van de Belgische infanteristen, liep de aanval van het 4e Linieregiment vast voor Velpen. Het 24e Linieregiment zette de aanval in op Hoeve De Ijzerwinning en kon die plaats, ondanks de vele verliezen, heroveren. Omstreeks 18.00uur verminderde de vuurkracht en werd het stilaan rustig op het slagveld. Door het plotse optreden van de 4e GB en de hevige aanvallen die daarop volgden, trokken de Duitsers zich over de ganse lijn terug. Zij aanzagen de troepen van het 4e en 24e Linieregiment als een legerdivisie die ten strijde trok en vreesden voor een omsingeling van de troepen. Bron: T. VANLEEUWEN, ‘Balense soldaten gesneuveld in de Eerste Wereldoorlog’, Jaarboek HKB, 5 (2006), 183-194. |
|
Andere gegevens aangaande zijn legertijd
|
Geen frontstrepen. Op 18 december 1920 vraagt zijn weduwe een vergoeding van het strijdersfonds aan. Op 13 september 1922 schrijft het Secretariaat Generaal van het Ministerie van Nationale Defensie een brief aan de Eerste Legerdivisie met daarin de vermelding: “Une enquête est ouverte à l’effet de connaître le lieu exact d’inhumation de ce militaire.” Tot op heden is het graf van Petrus Ferdinand Van Clemen onbekend. |
|
Documentatiecentrum KLM, Militair personeelsdossier.
RA Beveren, Nationale militie, 22e militiekanton, Gemeente Baelen, Lotelingenlijst 1907, Provincie Antwerpen.
BRUSSEL, Instituut voor Veteranen, Fiches omgekomen soldaten Eerste Wereldoorlog, 30232, Pierre Ferdinand Van Clemen.
Erfgoed Balen, Gegevens bevolkingsregister 1910.
Erfgoed Balen, Gegevens burgerlijke stand.
Erfgoed Balen, Collectie bidprentjes.
ERFGOED BALEN, ‘Nooit meer oorlog’, Balen en Olmen tijdens WOI en WOII, Mol, 2008.
F. KEMPS, ‘Balen tijdens de Eerste Wereldoorlog’.
K. MERTENS, Balen tijdens de Eerste Wereldoorlog, Balen, 2011.
B. DIERCKX, ‘Balense Klaprozen 1914-1918’, Erfgoed Balen Jaarboek, 13 (2014), 11-24.
R. DIERCKX, ‘11 november, wapenstilstand. We herdenken de gesneuvelde Balenaars’, Ledenblad HKB, 88 (2001), 1-13.
T. VANLEEUWEN, ‘Balense soldaten gesneuveld in de Eerste Wereldoorlog’, Jaarboek HKB, 5 (2006), 183-194.